فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 153
سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد ، به دست مرحمت يارم در اميدواران زد چو پيش صبح روشن شد که حال مهر گردون چيست ، برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست ، گره بگشود از ابرو و بر دل هاي ياران زد من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست ، که چشم باده پيمايش صلا بر هوشياران زد کدام آهن دلش آموخت اين آيين عياري ، کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد خيال شهسواري پخت و شد ناگه دل مسکين ، خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد در آب و رنگ رخسارش چه جان داديم و خون خورديم ، چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد منش با خرقه پشمين کجا اندر کمند آرم ، زره مويي که مژگانش ره خنجرگزاران زد شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دين منصور ، که جود بي دريغش خنده بر ابر بهاران زد از آن ساعت که جام مي به دست او مشرف شد ، زمانه ساغر شادي به ياد ميگساران زد ز شمشير سرافشانش ظفر آن روز بدرخشيد ، که چون خورشيد انجم سوز تنها بر هزاران زد دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق اي دل ، که چرخ اين سکه دولت به دور روزگاران زد
نظر بر قرعه توفيق و يمن دولت شاه است
،
بده کام دل حافظ که فال بختياران زد
تعبیر:
بخت و اقبال مساعدی خواهی داشت. شاهد پیروزی را به زودی در بر خواهی گرفت. راهی را که در پیش گرفته ای ادامه بده. با توکل به خداوند موفق خواهی شد.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 178
هر که شد محرم دل در حرم يار بماند ، وان که اين کار ندانست در انکار بماند اگر از پرده برون شد دل من عيب مکن ، شکر ايزد که نه در پرده پندار بماند صوفيان واستدند از گرو مي همه رخت ، دلق ما بود که در خانه خمار بماند محتسب شيخ شد و فسق خود از ياد ببرد ، قصه ماست که در هر سر بازار بماند هر مي لعل کز آن دست بلورين ستديم ، آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت ، جاودان کس نشنيديم که در کار بماند گشت بيمار که چون چشم تو گردد نرگس ، شيوه تو نشدش حاصل و بيمار بماند از صداي سخن عشق نديدم خوشتر ، يادگاري که در اين گنبد دوار بماند داشتم دلقي و صد عيب مرا مي پوشيد ، خرقه رهن مي و مطرب شد و زنار بماند بر جمال تو چنان صورت چين حيران شد ، که حديثش همه جا در در و ديوار بماند
به تماشاگه زلفش دل حافظ روزي
،
شد که بازآيد و جاويد گرفتار بماند
تعبیر:
راه رسیدن به مقصود دشوار و ناهموار است. شکست امروز به معنی پیروزی فرداست به شرط آنکه از لحظات کمال استفاده را ببری. صبور و شکیبا باش.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 39
باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است ، شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است اي نازنين پسر تو چه مذهب گرفته اي ، کت خون ما حلالتر از شير مادر است چون نقش غم ز دور ببيني شراب خواه ، تشخيص کرده ايم و مداوا مقرر است از آستان پير مغان سر چرا کشيم ، دولت در آن سرا و گشايش در آن در است يک قصه بيش نيست غم عشق وين عجب ، کز هر زبان که مي شنوم نامکرر است دي وعده داد وصلم و در سر شراب داشت ، امروز تا چه گويد و بازش چه در سر است شيراز و آب رکني و اين باد خوش نسيم ، عيبش مکن که خال رخ هفت کشور است فرق است از آب خضر که ظلمات جاي او است ، تا آب ما که منبعش الله اکبر است ما آبروي فقر و قناعت نمي بريم ، با پادشه بگوي که روزي مقدر است
حافظ چه طرفه شاخ نباتيست کلک تو
،
کش ميوه دلپذيرتر از شهد و شکر است
تعبیر:
مشکل تو چاره خواهد شد. فقط از درگاه خداوند حاجت خود را بخواه تا به تو کمک کند. به خود متکی باش و نا امید نشو.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 360
گر از اين منزل ويران به سوي خانه روم ، دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم زين سفر گر به سلامت به وطن بازرسم ، نذر کردم که هم از راه به ميخانه روم تا بگويم که چه کشفم شد از اين سير و سلوک ، به در صومعه با بربط و پيمانه روم آشنايان ره عشق گرم خون بخورند ، ناکسم گر به شکايت سوي بيگانه روم بعد از اين دست من و زلف چو زنجير نگار ، چند و چند از پي کام دل ديوانه روم گر ببينم خم ابروي چو محرابش باز ، سجده شکر کنم و از پي شکرانه روم
خرم آن دم که چو حافظ به تولاي وزير
،
سرخوش از ميکده با دوست به کاشانه روم
تعبیر:
اگر از گرفتاری های زندگی خلاص شدی بهتر است که از آنجا تجربه بیندوزی و عاقلانه رفتار کنی. در کارها زود تصمیم نگیر و عاقبت اندیش باش. از تجربیات خود و دیگران به نحو احسن استفاده کن.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 222
از سر کوي تو هر کو به ملالت برود ، نرود کارش و آخر به خجالت برود کارواني که بود بدرقه اش حفظ خدا ، به تجمل بنشيند به جلالت برود سالک از نور هدايت ببرد راه به دوست ، که به جايي نرسد گر به ضلالت برود کام خود آخر عمر از مي و معشوق بگير ، حيف اوقات که يک سر به بطالت برود اي دليل دل گمگشته خدا را مددي ، که غريب ار نبرد ره به دلالت ببرد حکم مستوري و مستي همه بر خاتم تست ، کس ندانست که آخر به چه حالت برود
حافظ از چشمه حکمت به کف آور جامي
،
بو که از لوح دلت نقش جهالت برود
تعبیر:
برای رسیدن به مقصود باید رنج و زحمت کشید. با سهل انگاری و دست روی دست گذاشتن هیچ نتیجه ای حاصل نمی شود. با امید به خدا و مشورت با دوستان و کمک بزرگان به هدف خواهی رسید. نا امید نباش.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 346
من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم ، محتسب داند که من اين کارها کمتر کنم من که عيب توبه کاران کرده باشم بارها ، توبه از مي وقت گل ديوانه باشم گر کنم عشق دردانه ست و من غواص و دريا ميکده ، سر فروبردم در آن جا تا کجا سر برکنم لاله ساغرگير و نرگس مست و بر ما نام فسق ، داوري دارم بسي يا رب که را داور کنم بازکش يک دم عنان اي ترک شهرآشوب من ، تا ز اشک و چهره راهت پرزر و گوهر کنم من که از ياقوت و لعل اشک دارم گنج ها ، کي نظر در فيض خورشيد بلنداختر کنم چون صبا مجموعه گل را به آب لطف شست ، کجدلم خوان گر نظر بر صفحه دفتر کنم عهد و پيمان فلک را نيست چندان اعتبار ، عهد با پيمانه بندم شرط با ساغر کنم من که دارم در گدايي گنج سلطاني به دست ، کي طمع در گردش گردون دون پرور کنم گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم ، گر به آب چشمه خورشيد دامن تر کنم عاشقان را گر در آتش مي پسندد لطف دوست ، تنگ چشمم گر نظر در چشمه کوثر کنم
دوش لعلش عشوه اي مي داد حافظ را ولي
،
من نه آنم کز وي اين افسانه ها باور کنم
تعبیر:
بلند همت و با اراده هستی. دارای طبعی بلند می باشی و همین کافی است. با سخت کوشی و تلاش به نتیجه ی دلخواه می رسی. به دوستان ظاهرالصلاح اعتماد نکن. در کارها تعقل و اندیشه کن.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 1
الا يا ايها الساقي ادر کاسا و ناولها ، که عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشکل ها به بوي نافه اي کاخر صبا زان طره بگشايد ، ز تاب جعد مشکينش چه خون افتاد در دل ها مرا در منزل جانان چه امن عيش چون هر دم ، جرس فرياد مي دارد که بربنديد محمل ها به مي سجاده رنگين کن گرت پير مغان گويد ، که سالک بي خبر نبود ز راه و رسم منزل ها شب تاريک و بيم موج و گردابي چنين هايل ، کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها همه کارم ز خود کامي به بدنامي کشيد آخر ، نهان کي ماند آن رازي کز او سازند محفل ها
حضوري گر همي خواهي از او غايب مشو حافظ
،
متي ما تلق من تهوي دع الدنيا و اهملها
تعبیر:
از سختی ها و مشکلات روزگار نترس و نا امید نباش. کارها را آسان نگیر و با مشورت و همکاری دیگران در رفع مشکلات بکوش.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 50
به دام زلف تو دل مبتلاي خويشتن است ، بکش به غمزه که اينش سزاي خويشتن است گرت ز دست برآيد مراد خاطر ما ، به دست باش که خيري به جاي خويشتن است به جانت اي بت شيرين دهن که همچون شمع ، شبان تيره مرادم فناي خويشتن است چو راي عشق زدي با تو گفتم اي بلبل ، مکن که آن گل خندان براي خويشتن است به مشک چين و چگل نيست بوي گل محتاج ، که نافه هاش ز بند قباي خويشتن است مرو به خانه ارباب بي مروت دهر ، که گنج عافيتت در سراي خويشتن است
بسوخت حافظ و در شرط عشقبازي او
،
هنوز بر سر عهد و وفاي خويشتن است
تعبیر:
در کاری که در پیش رو داری مردد نباش که در کار خیر نباید تأمل و درنگ کرد. نا امیدی و دلسردی را از خود دور کن و با درایت و هوشمندی از موقعیت ها استفاده کن.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 316
زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم ، ناز بنياد مکن تا نکني بنيادم مي مخور با همه کس تا نخورم خون جگر ، سر مکش تا نکشد سر به فلک فريادم زلف را حلقه مکن تا نکني دربندم ، طره را تاب مده تا ندهي بر بادم يار بيگانه مشو تا نبري از خويشم ، غم اغيار مخور تا نکني ناشادم رخ برافروز که فارغ کني از برگ گلم ، قد برافراز که از سرو کني آزادم شمع هر جمع مشو ور نه بسوزي ما را ، ياد هر قوم مکن تا نروي از يادم شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه ، شور شيرين منما تا نکني فرهادم رحم کن بر من مسکين و به فريادم رس ، تا به خاک در آصف نرسد فريادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روي
،
من از آن روز که دربند توام آزادم
تعبیر:
در هر کاری میانه روی پیشه کن و دقت عمل داشته باش. به فکر دوستان خود باش و آنان را از یاد نبر تا در روزگار تنگدستی و نیاز به کمک تو بشتابند. خود را از پند و اندرز بزرگان بی نیاز ندان و غرور و تکبر را کنار بگذار.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 322
خيال نقش تو در کارگاه ديده کشيدم ، به صورت تو نگاري نديدم و نشنيدم اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم ، به گرد سرو خرامان قامتت نرسيدم اميد در شب زلفت به روز عمر نبستم ، طمع به دور دهانت ز کام دل ببريدم به شوق چشمه نوشت چه قطره ها که فشاندم ، ز لعل باده فروشت چه عشوه ها که خريدم ز غمزه بر دل ريشم چه تير ها که گشادي ، ز غصه بر سر کويت چه بارها که کشيدم ز کوي يار بيار اي نسيم صبح غباري ، که بوي خون دل ريش از آن تراب شنيدم گناه چشم سياه تو بود و گردن دلخواه ، که من چو آهوي وحشي ز آدمي برميدم چو غنچه بر سرم از کوي او گذشت نسيمي ، که پرده بر دل خونين به بوي او بدريدم
به خاک پاي تو سوگند و نور ديده حافظ
،
که بي رخ تو فروغ از چراغ ديده نديدم
تعبیر:
راه رسیدن به هدف، دشوار است اما غیر ممکن نیست. اگر از مشکلات نترسی و ناامید نشوی، به هدف خود می رسی. در این راه به خداوند توکل کن تا آرامش داشته باشی.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 36
تا سر زلف تو در دست نسيم افتادست ، دل سودازده از غصه دو نيم افتادست چشم جادوي تو خود عين سواد سحر است ، ليکن اين هست که اين نسخه سقيم افتادست در خم زلف تو آن خال سيه داني چيست ، نقطه دوده که در حلقه جيم افتادست زلف مشکين تو در گلشن فردوس عذار ، چيست طاووس که در باغ نعيم افتادست دل من در هوس روي تو اي مونس جان ، خاک راهيست که در دست نسيم افتادست همچو گرد اين تن خاکي نتواند برخاست ، از سر کوي تو زان رو که عظيم افتادست سايه قد تو بر قالبم اي عيسي دم ، عکس روحيست که بر عظم رميم افتادست آن که جز کعبه مقامش نبد از ياد لبت ، بر در ميکده ديدم که مقيم افتادست
حافظ گمشده را با غمت اي يار عزيز
،
اتحاديست که در عهد قديم افتادست
تعبیر:
مشکلات زندگی را بزرگ و غیر قابل حل ندان زیرا همه مشکلات در سایه ی تلاش و لطف خداوند حل خواهند شد. صبر و تحمل و ایمان به خدا را فراموش نکن و نا امید نباش.
فال حافظ روزانه جمعه 7 اردیبهشت 1403 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 1
الا يا ايها الساقي ادر کاسا و ناولها ، که عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشکل ها به بوي نافه اي کاخر صبا زان طره بگشايد ، ز تاب جعد مشکينش چه خون افتاد در دل ها مرا در منزل جانان چه امن عيش چون هر دم ، جرس فرياد مي دارد که بربنديد محمل ها به مي سجاده رنگين کن گرت پير مغان گويد ، که سالک بي خبر نبود ز راه و رسم منزل ها شب تاريک و بيم موج و گردابي چنين هايل ، کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها همه کارم ز خود کامي به بدنامي کشيد آخر ، نهان کي ماند آن رازي کز او سازند محفل ها
حضوري گر همي خواهي از او غايب مشو حافظ
،
متي ما تلق من تهوي دع الدنيا و اهملها
تعبیر:
از سختی ها و مشکلات روزگار نترس و نا امید نباش. کارها را آسان نگیر و با مشورت و همکاری دیگران در رفع مشکلات بکوش.
